Please, stop! ตอนที่่ 9

            เขาชั่งใจสักพักก่อนปล่อยมือให้อีกฝ่ายเป็นอิสระ ความจริงเขาเองก็อยากรู้เหมือนกันว่าอย่างมันจะทำไปได้ซักแค่ไหนกันเชียว สักพักอาจจะรู้สึกตัวก็ได้ว่าทำอะไรอยู่หรือไม่ก็คงสลบไปเลย ดื่มไปเยอะขนาดนั้นคงตื่นได้ไม่นานหรอก

            แซนด์ที่อยู่บนตัวเขาทำท่าทางงุ่นง่านอยู่ซักพักก่อนจะถามออกมา

            “มันต้องทำยังไงมั่งอ่ะ” เขาเองก็นิ่งนึกไปสักพัก แหงล่ะเขาจะไปรู้ได้ไง ในเมื่อเขาเองก็ไม่เคยทำอะไรแบบนี้กับเพื่อนผู้ชายเหมือนกัน ไอ้ที่พูดให้มันฟังอยู่ทุกวันนี่ตอแหลล้วนๆ

            “ก็เหมือนแฟนกันปกติมั้ง” เขาตอบส่งๆ มันก็พยักหน้าเข้าใจแล้วโน้มตัวลงมาหอมแก้มเขาเบาๆ มันเหมือนนิ่งคิดไปสักพักก่อนจะขยับไปหน้าเลยไปไซร้กกหูเขาต่อ

            “มึงอยากหรอ” เขาถามขณะปล่อยอีกคนแทะเล็มใบหูตัวเองไปเรื่อย มันส่งเสียงตอบรับกลับมาเบาๆ

            “แล้วไม่ให้กูทำให้อ่ะ มาทำให้กูทำไม” แซนด์ผละหน้าออกมาจากซอกคอของเขาเพื่อตอบคำถาม

            “ก็เคยเห็นมึงบอกว่าแลกกันทำ เดี๋ยวกูทำให้ก่อนแล้วมึงค่อยทำให้กูไง” มันพูดอ้อมแอ้ม ไม่รู้ว่าที่แก้มมันแดงเพราะเมาหรือเพราะเขินกันแน่ เขาพยักหน้ารับปล่อยให้มันทำต่อไปแม้จะจำไม่ได้ว่าตัวเองเคยพูดอะไรทำนองนั้นเอาไว้รึเปล่า

            คนตัวเล็กสอดมือของตนเองเข้าไปใต้กลุ่มผมของเขาแล้วกระชากให้เขาเงยหน้าขึ้นขณะที่ตัวเองขบเม้มไปทั่วลำคอของเขา

            เมาแล้วดุนะเนี่ย

            ท่าทางแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปจะช่วยให้เขามีอารมณ์ขึ้นมาไม่ยากเย็น แต่ร่างสูงก็ต้องพยายามหักห้ามใจไม่ให้ตนเองส่งมือออกไปสัมผัสอีกคน ถ้าเขาทำแบบนั้นเรื่องก็คงยิ่งไปกันใหญ่ เขาไม่อยากจะทำอะไรคนเมาหรอกนะ

            แต่ดูเหมือนเจ้าตัวจะไม่ให้ความร่วมมือเท่าไหร่ เมื่อคนที่คร่อมอยู่บนหน้าขาเขาเล่นขยับสะโพกจนเกือบจะขึ้นมาโดนของเขาอยู่หลายครั้ง ร่างบางเงยหน้าขึ้นมาสบตากับเขา ดวงตาคู่นั้นฉายแววสนุกออกมาอย่างปิดไม่มิดเมื่อเห็นเขาพยายามผ่อนลมหายใจให้เป็นปกติมากที่สุด

            อดทนไว้ไอ้ตั้น อดทน

            ร่างเล็กเลื่อนตัวจูบซับลงมาตามลอนกล้ามท้องขณะมือก็ลูบต้นขาแกร่งไปด้วย ริมฝีปากอิ่มพรมจูบวนอยู่เหนือผ้าเช็ดตัวที่พันไว้อย่างหมิ่นแหม่น่าหวาดเสียว

            ท่าจะแย่แล้วสิ

            “เปลี่ยนกัน” เขาบอกเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่สู้ดีเท่าไหร่นัก เรียกให้อีกคนกลับขึ้นมาแล้วย้ายที่ไปกันที่กลางเตียง

            “นอนกันดีกว่ามั้ย กูว่ากูเริ่มง่วงแล้วอ่ะ” เขาบอกอีกคนที่นอนอยู่ใต้ร่าง แซนด์ยกแขนขึ้นมาโอบรั้งให้เขาลงไปใกล้

            “จากที่กูดูกูว่ามึงก็ยังตื่นอยู่น้า” ร่างบางคลี่ยิ้มซุกซน รั้งใบหน้าเขาให้ลงไปใกล้แล้วกระซิบเสียงหวานก่อนจะขบใบหูเขาเล่นอย่างหยอกเย้า “อย่าทำให้เสียเวลา รีบๆต่อกันได้แล้ว”

            เขาซุกใบหน้าลงที่ซอกคอขาวแล้วเล้าโลมอีกฝ่ายอย่างค่อยเป็นค่อยไป ทำทุกอย่างด้วยความเชื่องช้าหวังถ่วงเวลามันให้ได้มากที่สุด ถ้ามันไม่หมดอารมณ์ไปก่อนก็อาจจะผล็อยหลับไปเลยก็ได้

            ดูเหมือนอีกฝ่ายจะไม่พอใจเท่าไหร่นัก มันดันตัวเขาออก สายตาขุ่นเคืองมองเขาอย่างตำหนิ

            “กูไม่เชื่อหรอกว่ามึงจะได้แค่นี้อ่ะ” เขาไม่แสดงสีหน้าอะไรตอบจนอีกฝ่ายจิ๊ปากอย่างขัดใจ

            คนตัวเล็กรั้งใบหน้าของเขาเข้าไปใกล้แล้วประกบปากเข้าหาทันที ร่างบางดูดดึงริมฝีปากเขาอย่างปลุกเร้า แต่ไม่ว่าจะทำอะไรเท่าไหร่เขาก็ไม่ยอมตอบสนองจนมันยอมผละออก

            “กูไม่อยากทำให้มึงเสียใจ ตอนนี้มึงกำลังเมานะไอ้แซนด์” เขาบอกอย่างใจเย็น

            “เรื่องแบบนั้นมึงให้กูตัดสินใจเองเหอะ อีกอย่างเราก็ไม่ได้ทำอะไรเสียหายไม่ใช่หรอวะ ก็แค่เพื่อนช่วยเพื่อนนิดๆหน่อยๆเอง” พวกเขาสบตากันสักพัก เมื่อเห็นท่าทางว่าอีกฝ่ายคงไม่ยอมเปลี่ยนใจง่ายๆเขาก็ต้องถอนหายใจออกมา

            “อย่ามาด่ากูทีหลังก็แล้วกัน”

            “ต้องงี๊ดิวะ” มันคลี่ยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีแล้วหัวเราะคิกคักยามที่เขาโน้มใบหน้าลงไปจูบที่ริมฝีปากก่อนจะค่อยๆเงียบลง

            เขาไล้ลิ้นไปทั่วโพรงปากเล็กขณะที่มันเองก็ส่งลิ้นมาพันอยู่กับของเขาเช่นกัน จูบแสนเร่าร้อนดำเนินไปสักพักก่อนที่เขาจะผละออกมา

            ตั้นส่งมือไปลูบไล้ผิวเนียนใต้เสื้อเชิ้ตสีน้ำเงินของอีกคน แล้วช่วยมันถอดเสื้อออก ขณะที่มันเองก็ปลดเข็มขัดแล้วถอดกางเกงยีนส์ออกไปด้วย เหลือไว้เพียงบ็อกเซอร์ตัวบางเท่านั้น

            แหม พอเหล้าเข้าปากแล้วไอ้ที่เคยหวงๆนี่ลืมไปหมดเลยนะ

            ตั้นคิดขำๆ แล้วก้มลงใช้ลิ้นเลียไปที่ยอดอกสีหวาน

            “ขาวไม่พอยังจะชมพูอีกนะมึงเนี่ย” กายผอมบางของอีกคนก็เร้าอารมณ์ของเขาได้ดีในระดับหนึ่ง ถ้าจะให้พูดตอนนี้อีกฝ่ายมันคงน่ากินพอๆกับพวกผู้หญิงที่เขาเคยนอนด้วยเลยมั้ง แค่ไม่มีหน้าอกหน้าใจให้บีบเล่นแค่นั้นเอง แต่ถ้าบอกออกไปมันคงจะโมโหน่าดู

            แซนด์ใช้มือดันไหล่หนาเอาไว้แล้วพูดปรามเขินๆ “กูเป็นผู้ชาย ทำตรงนี้ไปก็ไม่รู้สึกหรอก”

            “เป็นผู้ชายก็รู้สึกได้” เขาบอกแล้วจับมือเล็กออกก่อนจะก้มลงอีกรอบ ซึ่งแน่นอนล่ะว่าเขาก็โกหกมันอีกแล้ว ขณะมืออีกข้างก็ลูบไล้ไปที่เอวบาง คนใต้ร่างส่งเสียงครางผะแผ่วในลำคออย่างพึงพอใจ

         เขาผละขึ้นมาจูบไปที่ไหปลาร้าของอีกคน สบตาเข้ากับอีกฝ่ายที่ฉายแววความปรารถนาที่ล้นปรี่

            ร่างสูงขยับมือลงไปลูบสะโพกของอีกคนขณะเลื่อนริมฝีปากลงไปแนบชิด

            “ถอดสิ” ร่างบางพูดเสียงหวานทั้งๆที่ริมฝีปากอยู่ชิดกับริมฝีปากของเขา ดวงตาคู่สวยมองอย่างออดอ้อน  จนเขาใจเต้นขึ้นมาเสียอย่างนั้น

     
            เอาวะ

            อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด